سوالاتی اغلب در کلینیک های دندان در رابطه با ایمپلنت پرسیده می شود:
محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی وجود دارد؟
محدودیت های ایمپلنت دندان کدام است؟
بیماری یا شرایط فیزیکی روی کاشت دندان به روش ایمپلنت تاثیرگذار است ؟
افراد سیگاری می‌توانند ایمپلنت انجام دهند؟
کاشت دندان با بیماری دیابت منافاتی دارد ؟
هنگام بارداری می توان ایمپلنت دندان انجام داد ؟ و …
به طور کلی ۹۵ درصد افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند می‌توانند بدون نگرانی ایمپلنت انجام دهند. در شرایطی که فرد از سلامت عمومی برخوردار باشد دلیلی وجود ندارد که نتواند عمل کاشت دندان را انجام دهد اما چند بیماری و شرایط خاص وجود دارد که ممکن است ایمپلنت دندان را با شکست مواجه کند. در چنین شرایطی این افراد باید بدانند که کاندید مناسبی برای انجام ایمپلنت دندان نیستند؛ این شرایط و بیماری های خاص به چند دسته تقسیم می شوند :
1.دیابت کنترل نشده
گروهی از فراد که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند مبتلایان به دیابت کنترل نشده هستند. لازم به ذکر است بسیاری از اشخاصی که مبتلا به دیابت نوع یک یا دو هستند و با مصرف دارو یا تزریق انسولین آن را کنترل می کنند مشکلی برای انجام ایمپلنت ندارند. افرادی که بیماری دیابت شان تحت کنترل نیست یا دارو مصرف نمی کنند؛ م یتوانند پس از کنترل قند خون عمل کاشت دندان به روش ایمپلنت را انجام دهند.
نکته مهم درانجام ایمپلنت دندانی برای بیماران دیابتی اینکه نه تنها هیچ خطری ندارد بلکه کاشت دندان می تواند به حفظ سلامت دهان و دندان و قلب آنها نیز کمک کند. اما محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی در افرادی که به دیابت کنترل نشده دچار هستند وجود دارد چون می تواند موجب بیماری لثه یا بروز عفونت پس از انجام ایمپلنت شود.
2.بارداری
بارداری جزو محدودیت ها برای انجام ایمپلنت دندانی است. در صورتی که یک یا چند دندان در دوران بارداری از دست برود ؛ نباید در کاشت دندان عجله کرد. چون جای خالی دندان روی ظاهر و زندگی روزمره تاثیر نامطلوبی دارد؛ اکثرزنان باردار تمایل دارند هر چه زودتر جای خالی دندان های خود را پر کنند. البته توصیه همه جراحان به آنان به تعویق انداختن جراحی ایمپلنت تا به دنیا آمدن فرزندشان است.
دلایل توصیه اکید جراحان به زنان باردار :
- احتمال بروز خطر هنگام عمل جراحی: بارداری به خودی خود محدودیتی برای انجام ایمپلنت ایجاد نمی کند اما چون حین کاشت ایمپلنت عمل جراحی صورت می گیرد بهتر است جنین را در معرض خطر قرارندهیم چون امکان نیاز به دریافت داروهای اورژانسی و احتمال بروز خطر برای جنین وجود دارد.
- قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس: حین بارداری باید از قرار گرفتن در معرض اشعه ایکس خودداری شود. قبل از انجام کاشت دندان به روش ایمپلنت، عکس برداری با اشعه ایکس ضروری است. عکسبرداری با اشعه ایکس برای دندانها در زنان باردار خطری ندارد اما ممکن است ریسک زایمان زودرس را در پی داشته باشد. حتی تابش اشعه متمرکز ایکس در ناحیه دهان و دندان نیز بهتر است در دوران بارداری انجام نگیرد تا سلامتی مادر و جنین به خطر نیفتد.
- استفاده از داروی بی حسی: هرچند مطالعات نشان می دهد درمان دندان ها با بی حسی موضعی طی بارداری ایمن است اما بهتر است از دریافت هرگونه داروی بی حسی و بیهوشی که هوشیاری را تا حدودی کاهش می دهد؛ دوری شود.
-
افزایش استرس: افزایش نگرانی و اضطراب در زنان باردار روی رشد جنین تاثیر نا مطلوبی خواهد داشت. انجام هر نوع عمل جراحی سبب ایجاد استرس شده که به دنیال آن هورمون های افسردگی ترشح می شود. ریلکس بودن و تمرکز داشتن برای رشد بچه ضروری بوده و نباید تحت هیچ شرایطی مانند انجام عمل های جراحی غیر ضروری در دوران بارداری استرس و اضطراب غیرقابل کنترلی به زنان باردار وارد شود. درنتیجه بهتر است ایمپلنت دندان تا به دنیا امدن فرزند به تعویق بیفتد.
-
قالب گیری بهتر تاج دندان: قالب گیری دندان ایمپلنت شده پس از زایمان کیفیت بهتری خواهد داشت. چراکه حین زایمان به علت چاقی، ساختار چهره به هم میریزد. پس از زایمان و شیردهی ساختار چهره و صورت به حالت اولیه برمیگردد. در اینصورت تاج دندان قالبگیری شده برای قرار گرفتن روی ایمپلنت به خوبی در محل خود جای می گیرد.
3. سکته قلبی
از دیگر موارد محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی سابقه سکته قلبی طی شش ماه گذشته است. در این صورت بهتر است فرد تا زمانی که شرایط جسمانی او به حالت طبیعی باز نگشته سراغ کاشت دندان به روش ایمپلنت نرود. معمولاً افرادی که سابقه سکته قلبی دارند باید با پزشک قلب و عروق در خصوص انجام ایمپلنت دندان مشورت کنند. توجه داشته باشید که ایمپلنت دندان روی اشخاصی که تجربه عمل جراحی قلب یا سکته قلبی را داشته اند نیز با موفقیت انجام گرفته است. نکته مهم درمورد این افراد بررسی و کنترل شرایط جسمانی و دوری از استرس،اضطراب یا نگرانی غیر قابل کنترل است .ریلکس و آرام بودن حین مراحل انجام کاشت دندان به روش ایمپلنت تاثیر بسیار زیادی در میزان موفقیت آن دارد.
4.ضربان قلب نامنظم و غیرقابل کنترل
از جمله افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؛ بیمارانی هستند که ضربان قلب نا منظم و غیر قابل کنترل دارند.( یکی از دلایل نامنظم بودن ضربان قلب می تواند مربوط به بارداری باشد )
5.پوکی استخوان
بهبود استخوان در افرادی که دچار پوکی استخوان هستند به این علت که از داروهای حاوی بیس فسفونات با دوز بالا به مدت چند هفته یا چند ماه استفاده می کنند؛ بسیار کند اتفاق می افتد. مشهورترین داروی حاوی بیس فسفونات، فوزاماکس است و برای افرادی که میزان تراکم استخوان آنها کاهش یافته تجویز می شود. بنابراین در صورتی که پایه ایمپلنت در استخوان افرادی که مبتلا به پوکی استخوان هستند کاشته شود ممکن است به خوبی با استخوان جوش نخورد. به همین علت کاشت دندان به روش ایمپلنت در افرادی که پوکی استخوان دارند یا به سرطان استخوان مبتلا هستند؛ توصیه نمی شود.
6.بیماران تحت رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت
انجام رادیوتراپی می تواند برای انجام ایمپلنت دندانی محدودیت ایجاد کرده و اثر نامطلوبی روی ایمپلنت های دندانی به خصوص در قسمت عقب فک داشته باشد.در نتیجه به افرادی که در حال انجام رادیوتراپی به خصوص در ناحیه فک و صورت هستند توصیه می شود ایمپلنت دندان را تا پایان رادیوتراپی به تعویق بیاندازند. چون اشعه رادیوتراپی اثرات سمی روی بافت های دهان و دندان داشته و ممکن است موجب به تاخیر افتادن بهبود بافت لثه پس از کاشت ایمپلنت شود.
7.شیمی‌درمانی و پرتودرمانی
ایمنی بدن بیمارانی که شیمی درمانی انجام می دهند نسبت به افراد عادی پایین تر بوده و بیشتر در معرض عفونت قرارمی گیرند. به همین دلیل به بیمارانی که شیمی درمانی یا پرتو درمانی انجام می دهند توصیه می شود فقط در موارد خیلی ضروری به درمان دندان های خود بپردازند. پزشکان به افرادی که قصد کاشت دندان به روش ایمپلنت دارند اخطار می کنند در صورتی که کمتر از سه ماه از پایان شیمی درمانی و کمتر از شش ماه از پایان پرتو درمانی آن ها می گذرد اقدام به ایمپلنت دندانی ننمایند زیرا احتمال عدم موفقیت کاشت ایمپلنت و عفونت کردن بافت لثه بسیار بالاست. پس از پایان شیمی‌درمانی امکان گذاشتن ایمپلنت وجود دارد.
8.مصرف طولانی مدت بیس فسفونات
بیس فسفوناتها داروهایی هستند که معمولا برای پیشگیری از پوکی استخوان تجویز می شوند و محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی ایجاد می کنند. این داروها فرایند تحلیل استخوان و کاهش تراکم استخوان را تا حد قابل توجهی کاهش می دهند. این دارو هم برای مردان و هم برای زنان تجویز می شود. بیس فوسفوناتها در درمان بیماری پاگت نیز موثرند. داروهای قویتر حاوی بیس فسفونات نیز برای درمان سرطان استخوان که مشکلات متعددی در ساختار استخوان ایجاد می کند نیز تجویز می شود. داروهای بیس فسفونات طی شیمی درمانی، سرطان های پروستات، روده، سینه و استخوان در مدت زمان مشخصی به بیمار تزریق می شود.
مطالعات اخیر روی زنانی که از بیس فسفونات خوراکی استفاده می کنند و کاشت دندان انجام داده اند نشان داده که میزان عدم موفقیت ایمپلنت دندان در این زنان بیشتر از زنانی بوده که داروهای بیس فسفونات مصرف نمی کردند. علت اصلی عدم موفقیت ایمپلنت دندان احتمالاً عدم وجود استخوان کافی برای رشد کردن اطراف پایه ایمپلنت و جوش خوردن با آن است.خصوصا اگر مصرف این داروها به صورت تزریق وریدی باشد.
9.بیماری در سیستم ایمنی بدن مانند لوسمی
از دیگر افرادی که نمی توانند ایمپلنت دندان انجام دهند مبتلایان به بیماری های سیستم ایمنی مانند لوسمی هستند. تقریباً هر شخصی که سیستم ایمنی بسیار ضعیفی داشته باشد نمی تواند نتیجه خوبی از کاشت پایه ایمپلنت در استخوان فک خود بگیرد. بیماری های سیستم ایمنی بیماری هایی هستند که با مبتلا شدن به آنها سیستم ایمنی بدن به بافت های خود حمله کرده و آن ها را تخریب می کند. این بیماری معمولا فرد را با درد شدید یا ناتوانی های گوناگون روبرو می کند؛ یکی دیگر از موارد محدودیت برای انجام ایمپلنت دندانی است. لوسمی، ایدز و MS برخی از این نوع بیماری های سیستم ایمنی بدن هستند.
مطالعات نشان می دهد خطر عدم موفقیت کاشت دندان به روش ایمپلنت در افرادی که به بیماری های سیستم ایمنی مبتلا هستند؛ بسیار بالا می باشد. ایجاد التهاب یکی از عوارض جانبی بیماری سیستم ایمنی است که بهبود بافت لثه را مختل می کند. بنابراین بهتر است قبل از اقدام به ایمپلنت دندان در مورد شرایط خاص با جراح مشورت گردد. برای انجام ایمپلنت دندان باید بدن و به خصوص استخوان از سلامت کافی برخوردار باشد. همچنین حفظ بهداشت دهان و دندان و دارا بودن شرایط مناسب در دهان و دندان به خصوص بافت لثه و استخوان فک که می بایست پایه ایمپلنت را حمایت کند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
10.کشیدن سیگار و قلیان
سیگار کشیدن و استفاده از قلیان و پیپ نه تنها یکی از دلایل مهم از دست دادن دندان ها است بلکه می‌تواند برای انجام ایمپلنت دندانی محدودیت ایجاد کرده و اثر نامطلوبی نیز روی ایمپلنت داشته باشد. مطالعات انجام گرفته نشان می دهد احتمال موفقیت ایمپلنت در افراد سیگاری 15% کمتر از افراد غیرسیگاری است. همچنین خطر ایجاد عفونت در لثه پس از انجام ایمپلنت برای افراد سیگاری بسیار بالااست. بنابراین توصیه می شود تا زمان بهبودی کامل ایمپلنت دندان از سیگار کشیدن خودداری شود.
